❤ داستـــــــــ ღ ـــــــــــان عشقــــــــ ღ ـــــــی ❤

آرام می خزم کنار پنجره شب

رویاى آغــــــــــوشــ تـــــــو!!

پنهــــــ ـ ـ ـ ـــان کـــــــــــن در آغوشـــــــ ـ ـ ــت مـــــرا

مـــــــــــرا در نهـــــــــانی تریـــــــــن گوشهــــ ی  آغوشــــت پنهــــــان کــــــن...

آنــــــــ ســــــوی تاریکـــــــی  .. بر پهنـــــه ی زندگـــــــــــی

آنــــ جا کهـــ  هـــــــــوا از رویــــــــای بهــــــار شفافــــــ تر استـــــــ و

بــــــــاران ســ ـ ـ ــرود آفتابـــــــــــ را تکـــــــــرار می کنـــد ...

راز چشـــــمهایتــ ستـــــــاره ی بختــمــــ بـــــــ ـ ـــود کهــ  درخشـــــــــید

و مهــــــــتاب را در نگاهــــــــمــــ زمــــــــزمه کــــــــرد

لبهــــــ ـ ـ ـــایت خنــــــده را کهــــ ســــــــال ها در گلـــــو گمـــ شدهـــ بـــــــود را

در چهــــــــار ســـوی زمــــانــــــ دوبــــــارهـــ فریــــــاد کشــــــید

غـــمـــگیـــنـــم

 هـــمـــاننـــد دلـــقـــکـــی کـــه روی صـــحـــنه چشـــمـــش

بـه عـــشـــقـــش افتـــاد کـــه بـــا معـــشـــوقـــش

 بـــه او میـــخـــنـــدد

رفتی  سفر باز منو یادت رفت

   شرطای عاشق بودنو یادت رفت

        رفتی  سفر چیزای تازه دیدی

            دیدی و خط رو اسم من کشیدی

                 رفتی سفر ترانه ها یادت رفت

                      تک تک عاشقانه ها یادت رفت

                          سپردی عشقم و به آب  ودریا

                                 قلب مو جا گذاشتی لای  ابرا

                                      نگاه مو دادی به باد  و بارون

                                            عین  یه  عابر گوشه  خیابون

                                                  رفتی سفر  بدون  یه  خاطره

                                                    میخواستیعشقم ازتو فکرت بره

                                     رفتی سفر منو فراموش کنی

                            به حرف آدم عاقلا گوشکنی

                  رفتی  سفر ببینی  این  دیونه

         تا کی میخواد منتظرت بمونه

   رفتی سفر اشکم و در بیاری

گفته بودی  طاقت شو نداری

      رفتی سفرنه خبری نه چیزی

              انگارنه انگارکه برام عزیزی

                   رفتی سفرخیلیچیزایادت رفت

                          انگار تمام قصه ها یادت رفت

                                 قولاتو انگار دادی  دست  نسیم

                                        دورغه که بگم به هم می رسیم

                                                عشقموبخشیدی به کوه ودره

                                                   حتی منودوست نداری یه ذره

                                              رفتی سفر جای  منو  گرفتن

                                       تمام    دنیای    منو    گرفتن

                                  خبر نداشتم میری  تنها  میشم

                            تنهاترین   عاشق   دنیا  میشم

                      گفتی که با سفر عوض نمیشه

              عشقی که میمونه واسه همیشه

    رفتی وحرفات مثل برفا آب شد

             آسمون انگار رو سرم خراب شد

                    تمام این حرفای خوب  یادت رفت

                            قصه دریا وغروب یادت  رفت

                                    پاییز وبرگای  طلا  یادت  رفت

                                           انگار  تمام  ماجرا  یادت  رفت

                                                     سپردی قلبتو به قلب دیگه

                                            شاید  بهت  حرفای   بهتر  میگه

                                       رفتی وپا  رو  رویاهام  گذاشتی

                                تا ته دنیا  چشم  به رام  گذاشتی

                     سفر  بده   کاش   نمیرفتی   سفر

           خیلیه   که  از  تو   ندارم    خبر

   منم میخوام  برم  یه  جای  خلوت

       بگم به هرچی قهر و دوری  لعنت

           همین روزا  تو  داری  برمیگردی

                  ببین با عشق و زندگیم  چه کردی

                         بیا  بگو  هنوز  منو  یادت  هست 

                                هنوز میشه یه عهد  نقره ای  بست

                                        یا  نمیریم  یا  دیگه  با  هم   میریم

                                              چون همو  یادمون  نره  کم  میریم

اسمان ان شب کمی اشفته بود ماه غمگین بود و گویا خفته بود سایه بود و خالی از مهتاب شب من اسیر غم در ان گرداب شب دل ز نوش غم چو مستان گشته بود بغض من بشکست ان شب ناگهان از صدای ساز بی وقت شبان راز من بر هر کسی شد اشکار ان شب از بس بود این دل بی قرار باز لیلی راه را گم کرده بود بهر هر مجنون تبسم کرده بود باز باید عاشقی بی می شوم باز یک بازیجه دست نی شوم سینه ام را وقف سوز نی کنم بهر این دل ناله و هی هی کنم بخت بد دگر برایم رو شده پشت هم غم ها که تو در تو شده عشق با او برگ پایانی نداشت خشک چشمم زره بارانی نداشت این خراب اباد دل اباد بود کوه ویران برد با فرهاد بود عشق بر هر کس سرایت کرده است از جدایی ها روایت کرده است حاصلش تنها فقط رسوا شدن نا گهانی غرق در غم ها شدن من ندانستم دو چشمم کور بود خواب و رویایی سراسر شور بود در خیالی خام همچون حور بود اشنایم بود و لیکن دور بود صورتم بهرش پر از چین گشته است یارم از کدامین گشته است با خیالش صبح را شب میکنم شب به شب از دوریش تب میکنم تب به من حال رهایی می دهد نوشداروی جدایی می دهد رقص اشک واه بر چشم ترم رقص شبنم های تب بر پیکرم از جدایی پاکوبی می کنند بهر این دل کار خوبی می کنند سوز دل از اتشش فریاد شد سر نوشتم بدتر از فرهاد شد باتوام فرهاد شیرینت چه شد ارزوی پاک دیدنت چه شد باز کوه بیستون در انتظار مرگ شیرین حیله دشمن تبار هان ای مجنون چرا اینگونه ای بر خیزید از خواب گران باز مستی سردهید ای عاشقان در خیالم با که میگویم سخن ای دل مجنون چه می خواهی زمن لیلی و مجنون فقط افسانه بود اه مجنون این دل دیوانه بود بعداز این بر او نیم عاشقتبار نیست با این بیستون ها هیچ کار کاش میدانستم این را بیشتر هر که عشقش بیش دردش بیشتر

| دفتر عشـــق كه بسته شـد
| دیـدم منــم تــموم شــــــــــــــــــــــــدم
| خونـم حـلال ولـی بــــــــــــــــــــــــــــــــــــــدون
| به پایه تو حــروم شــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــدم
| اونیكه عاشـق شده بــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــود
| بد جوری تو كارتو مونــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــد
| برای فاتحه بهــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــت
| حالا باید فاتحه خونــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــد
| تــــموم وســـعت دلــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــو
| بـه نـام تـو سنــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــد زدم
| غــرور لعنتی میگفــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــت
| بازی عشـــــقو بلــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــدم
| از تــــو گــــله نمیكنـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم
| از دســـت قــــلبم شاكیـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم
| چــرا گذشتـــم از خـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــودم
| چــــــــراغ ره تـاریكـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــیم
| دوسـت ندارم چشمای مـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــن
| فردا بـه آفتاب وا بشـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــه
| چه خوب میشه تصمیم تــــــــــــــــــــــــــــــــو
| آخـر مـاجرا بــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــشه
| دسـت و دلت نلــــــــــــــــــــــــرزه
| بزن تیر خـــــــــــــــــلاص رو
| ازاون كه عاشقـــت بود
| بشنواین التماسرو
| ...............
| .........
| ....
|.

دیگر گذشت ، تو کار خودت را کردی ، دلم را شکستی و رفتی ….
همه چیز گذشت و تمام شد ، این رویاهای من با تو بود که تباه شد…
انگار دیگر روزی نمانده برای زندگی ، انگار دیگر دنیای من بن بست شده ، راهی ندارم برای فرار از غمهایم
این هم جرم من بود از اینکه برایت مثل دیگران نبودم، کسی بودم که عاشقانه تو را دوست داشت ،دلی داشتم که واقعا هوای تو را داشت ….
دیگرگذشت ، حالا تو نیستی و من جا مانده ام ، تو رفته ای و من بدون تو تنها مانده ام ، تو نیستی و من اینجا سردرگم و بی قرار مانده ام….
فکر دل دادن و دلبستن را از سرم بیرون میکنم ، هر چه عشق و دوست داشتن است را از دلم دور میکنم،اگر از تنهایی بمیرم هم دلم را با هیچکس آشنا نمیکنم….
دیگر بس است ، تا کی باید دلم را بدهم و شکسته پس بگیرم، تا کی باید برای این و آن بمیرم؟
در حسرت یک لحظه آرامشم ، دلم میخواهد برای یک بار هم که شده شبی را بی فکر و خیال بخوابم…
تو هم مثل همه ، هیچ فرقی نداشتی ، هیچ خاطره ی خوبی برایم جا نگذاشتی ،حالا که رفتی ، تنها غم رفتنت را در قلبم گذاشتی
گرچه از همان روز اول میخواستمت ، گرچه برایم دنیایی بودی و هنوز هم گهگاهی میخواهمت ، اما دیگر مهم نیست بودنت ، چه فرقی میکند بودن یا نبودنت؟

آواز عاشقانه ی ما در گلو شکست
حق با سکوت بود، صدا در گلو شکست
دیگر دلم هوای سرودن نمی کند
تنها بهانه ی دل ما در گلو شکست
سربسته ماند بغض گره خورده در دلم
آن گریه های عقده گشا در گلو شکست
ای داد، کس به داغ دل باغ دل نداد
ای وای، های های عزا در گلو شکست
آن روزهای خوب که دیدیم ، خواب بود
خوابم پرید و خاطره ها در گلو شکست
“بادا” مباد گشت و “مبادا” به باد رفت
“آیا” ز یاد رفت و “چرا” در گلو شکست
فرصت گذشت و حرف دلم ناتمام ماند
نفرین و آفرین و دعا در گلو شکست
تا آمدم که با تو خداحافظی کنم
بغضم امان نداد و خدا … در گلو شکست

غلط کرده باران
حالا که مرا به تو بد عادت کرده
بی تو می بارد
روز و شب
بی خستگی
وقتی خودت نیستی،
باران هست

دیگر نه

آدم , آن آدم است

و نه حوا آن حوا

من و تو زاده کدامین دو نخستینم

که نه بوی حوا دارم و نه هوس آدمیت....